Nicedir vasfeyledim, suskun kalır dilsiz gözün

Hem de bastın bam telinden vârıma ey zülf-i yâr

Cânıma benden sitemdir “Merhabâ”lı bir sözün

Gönlüme şirpençe düştü, vur kaşından Zülfikâr


Kirpiğin oklar atarmış, gözlerinse öldürür!

Çâresiz kalmış bu cânı rehin verdim aşkına

Ak, beyaz sancak ararken rûhum bunu bildirir: 

”Tam da gençliğim yaşarken, ne hîn verdim aşkına”


Söz perîşân, dîl perîşân, ben perîşanım bugün

Kıblegâh olmuş lebin hem gölge vurmaz haddine

Bir kez olduysa göründün ey perî, şânım bugün

Hasretin de neler vurdu bu Hâkî’nin kaddine


***

Hîn: zaman

Leb: dudak

Hadd: yanak

Kadd: boy, endam