düşünceler ve sözler kifayetsiz
yaptıkların dururken arkasında
özür nedir ki, sen varken aynanın karşısında
mapus nedir ki, sen yatarken dört duvar arasında
mutluluk nedir ki, namlu varken başucunda
yalnızlık nedir ki, sesler artarken kafanda
sağlık nedir ki, küllükler taşarken masabaşında
ölüm nedir ki, yıllar yılları ezerken dünyada
para nedir ki, aklını kaybederken sonunda
gerçeklik nedir ki, sıkışıp kalırken dışında
aile nedir ki, sükunete esir koridorlarda
kaçıp gitme dumanlarımın arasında
herkeste aynıdır fark edilir zamanla
yaşamlarınız çok sahte katlanılmıyor her anda
tek koparan beni o iken bu soğuk odadan
yokken o kaybediyorum aklımı
uzuvlarım koparken seyrediyorum akışını
kanların duvarlara sıçrayışını
izliyorum arkamdaki duvarlardan
çığlıkları zihnimin damarlarımı titretiyor
yok olacakmış gibi kendimi yırtıyor
ve tir tir titriyorum buz gibi soğuğun karşısında
soğuk değil titreten aslında
bir yaz aynası var başucumda
kışın ayazı yatar yanıbaşımda
her şey solup gidiyor en sonunda
renkler oldukları yerleri terk ediyor
arada kalan ben oluyorum eninde sonunda
dilerim ki bir ben kalırım, bir de sen
bu dünyanın sahteliği ardında
bir ömür yeşertirim belki
nefretimin geldiği yeri görenler arasında
tek başına değilsin bu yolda, unutma
her şeyimi verirken tam karşında
hiçbir şey karşılığında
toz olup gidemezsin kendi karanlığında
beni de al içine
ben gelmedim sadece aydınlığın uğruna
beni de al içine
ben gelmedim sadece yeşil gözlerin ışıltısına
beni de al içine
ben gelmedim sadece melekvari yüzünün kutsallığına
beni de al içine
ben gelmedim sadece anne sıcaklığı veren ellerin uğruna
beni de al içine
ben gelmedim sadece sarhoş eden bal gibi dudakların uğruna
beni de al içine
ben sadece dört odacığın için burdayım
saflığıyla dururken karşımda, ben bir hurdalığım
bırak gölgelerim, gölgelerin olsun
onlar sensizliğinle dolup, taşıp yok olmasın
bırak, sonsuzluğu diğerlerinin yanına uğurlayalım
bırak, göstereyim sana sonsuzluğun ta kendisini
bırakma sakın ellerimi, dolar bir anda bütün ipleri
ikaz değil sevgilim, sadece gerçekler idi
sorun değil, sadece bir sensizlik sebebi
üzgünüm, bir gün gibi değildi benim için
affet beni, tek isteğim seninle olmak
neresi olduğu değil umrumda, başın varken omzumda
hiçbir yer dert değil bunu unutma
elbet çıkarız o karanlıktan da
sen sadece bana sarıl, ufuk gözükür karşında
elbet bir gün aşarız onu da
sen sadece bana tutun, bırak ben de sana tutulayım
bir kadeh ay içeriz güneş karşısında
aşk ateşi nedir ki, ben tutuşurken karşında
hüzün nedir ki, sensiz bir günüm dururken karşısında
yalnızlık nedir ki, sensiz bir hayat dururken karşısında
öfke nedir ki, sensiz bir ben dururken tek başına
hepsi nedir ki, varlığını hissettiğim an
solup gider hepsi bir anda
sabah olduğunda
gökkuşağım gelmiş derim
bir çocuk gibi giderim oralardan
siyah beyaz bir günün arasından
rengarenk bir yaşam arasına
çok seviyorum seni sevgilim
bir prenses gibisin benim için
şekil değiştirir, böyle basit kelimeler bile
sana söylendiğinde, yüceleşir eşliğinde
melekler şarkı söyler, ruhlarımız gülüştüğünde