Bizim dünyamız da böyleydi.
Avazınız çıktığı kadar yazardınız.
Sustuklarınızı kusana dek, gözlerinizden küçük kederler akana dek yazardınız...
Bilmezsiniz, hiç bitmezdi bu sevda
Kendinizi aşka aşık bulurdunuz.
Her gülümsediğinizde yüreğinizden bir fısıltı daha giderdi koca bağırışlardan.
Cümleleri kendi içinizde yaşardınız adeta
Her zaman bir hamle sonrasını düşünür, şu iğrenç dünya için yumuşacık bir kalbe sahip olduğunuzu hatırlardınız...
