Sokak lambası patlamış
Yağmur çiseliyor biraz da
Islanmayı göze aldım, yürüyorum
Belli ki kafamda sessizlikler
Belli ki suskunluklarımı dinliyorum
Yüzleşmek ağır gelir böyle akşamlarda
Biliyorum
Hiç bilmediğim bir duyguyu özlüyorum sanki bu sokakta
Hep tanıdığım ama hiç tanışmadığım
Benden kalan, benle kalmayan
Yürüyorum
Bir sonraki lambayı hedefleyip
Orada, her suskunluğuma bir dil
Her boşluğuma bir ad veririm ümidiyle
Sonra birden
Vardım diğer lambaya
Ne adını koyabildim ne de dillendi sustuklarım...