Yalnız sokaklarda yürüyorum tek başıma
Bir Sokak lambası fısıldıyor bana
Anlatıyor bana dertlerini
Yalnız geçirdiği o bitmez geceleri
Soruyorum ona yok mu başka biri
Düşünmeden cevap veriyor
Vardı eskiden bir sokak kedisi
Hep yanıma geliverirdi
Karanlık gecelerde güneş oldum ona
Parlardım üzerinde tüm ihtişamımla
O da yatardı hep yanı başımda
Dinlerdi dertlerimi ne kadar uzun olsa da
Bir gün gelmez oldu yanıma
Düşündüm acaba küstü mü bana
Yine ne hata yaptım acaba
Özlüyorum onu o zamandan bu yana
Sokak lambası beni etkilemişti
Gözlerimden bir damla düşüverdi
Bu zamana kadar hiç ağlamamış ben
Bu kadar kolay ağlamış mıydın gerçekten
Bu sokak lambası bana beni hatırlattı
İçten içe sana olan hasretimi kabarttı
Benim için sen de o sokak kedisi gibiydin
Hep yanımda beni teskin edendin
Belki onu da uzaklara götürdü kader rüzgarı
Geri gelir misin bir gün acaba tekrar
Gözlüyorum hep ayrıldığımız otogarı
Dön artık lütfen, etme bana burayı mezar
