Bu son sektesi gündüzlüğümün

Ruhumu usulca sarar tuzaklar

Muhbiriymiş gibi yalnızlığımın

Karanlık, kimsesiz, derin sokaklar


Sivrilip göğsüme batar nefesim

Rüzgarın en uğrak yeri şakaklar

Bir sıcak akşamı çağırır sesim

Önümce uzanır serin sokaklar


Yalvarırım beni mahpus etmeyin!

Göründü gözüme yine uzaklar

Siz benim yolumca devam etmeyin

Köleniz olayım durun sokaklar!