Sokrates'in "insan sadece bilgi eksikliği sebebiyle kötülük yapabilir.Bilen kişi kötülük yapmaz." argümanı ve insanın aslında zihninin derinliklerinde bilgiye sahip olduğu ve 'doğurtma' yöntemi ile hatırlayarak bilgiye ulaşabileceği argümanları üzerine biraz mantık yürütmek istiyorum.
- İnsana doğurtma yöntemi ile bilgiyi hatırlatmak gerekir.
-O halde insan bilgiyi unutmuştur.
-o halde insan bilgiye sahip değildir.
Şimdi başka bir akıl yürütme yapalım.
- Yalnızca bilmeyen insan kötülük yapar.
-İnsan bilmeyen bir varlıktır.
- O halde insan kötüdür.
Şimdi başka bir akıl yürütme yapalım.
- Özgür olmak seçim yapabilmektir.
- Özgür olan varlık iyi ve kötü arasında seçim yapabilir.
-İnsan kötü bir varlıktır.
-o halde insan özgür değildir.
Sonuç olarak kendi kendime bir şeyler karalayarak buraya ulaştım. İşin uzmanı değilim ama kafamı biraz kurcaladı. Herkese iyi akşamlar.
Duygu Gültekin
2024-11-08T16:39:05+03:00Böyle bir iç sesin varlığını kabul etsek bile vicdanın sesini dinleyip dinlememek yine de bizim elimizde. Hem zaten vicdanımızın sesini duymak için bile önce erdemli olmayı öğrenmek gerekiyor. Özgür iradeyi baltaladığını düşünmüyorum bu görüşün. Ben teşekkür ederim kaleminize sağlık🙏🌼
Kâti
2024-11-08T14:27:33+03:00Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Ben de esasında insanın iyilik ve kötülük mefhumlarını içinde barındırdığına inanan bir insanım. Bu yaptığım akıl yürütme Sokrates'in argümanı üzerine bir akıl yürütmeydi sadece. Bahsettiğiniz gibi Sokrates daimon adını verdiği bir sesin insanda vicdan gibi bir işlevi gördüğüne ve kendisine doğru veya yanlışı gösterdiğine inanıyordu. Bu iddia bence tek başına özgür iradeyi baltalayan bir durum oluyor. Sonuç olarak sana iyi veya kötünün ne olduğunu söyleyen bir ses var ve seni yönetiyor anlamına geliyor biraz bence ve bu durumda zaten özgür iradeden söz edemeyiz gibi geliyor. Aksi tabiki iddia edilebilir. Saygılar
Duygu Gültekin
2024-11-08T14:18:55+03:00İnsan bildiğini unutan bir varlıktır. İnsan kötüdür veya iyidir diyemeyiz bence. İnsan iyiliği de kötülüğü de içinde taşır. Sokrates, kendisine neyin yanlış ya da yapılmaması gereken bir şey olduğunu fısıldayan ilahi bir iç sesin olduğunu iddia etmiş ve insanların yaşadıkları cehalet ve erdemden yoksun olmaları nedeniyle bu iç seslerini dinleyemediklerini belirtmiştir. Sokrates’in -yol gösterici ruh anlamına da gelen- ‘daimon’ adını verdiği bu iç ses, insanın bugün vicdan olarak tarif ettiği olguyla da örtüşmektedir.