Ben hiç aşk şiiri yazmadım Ferdinand

Özgürlük nasıl özlenir

Öfke nasıl güzeldir bilirim

Ama bilmem seni seviyorum demeyi

Yalnız dilim döndüğünce 

Kalbimin bir yarısı adalet

Öbür yarısı sensin diyebilirim

Anlamanı beklerim çaresizce


Sevmek böyle bir şey mi bilmem Ferdinand

Ama bence yaşamak sana benzer

Senin gibi güzel ve uzaktır

Okyanustan ton çalmış 

Gözlerin gibi tuzaktır


Bu göğsümde yatan huzur mudur

Sen misin Ferdinand

Seni tanımayan kalpler neye çarpar

Şehrine gitmeyen yolları niye yaptılar

Neden iki ayrı vücutta yaratıldık

Noksan kaderlerimize kapatıldık

Ah Ferdinand


İlan-ı aşk edemem belki affet

Her şeyi ardımda bırakıp

Gelemem yanına

Uğrunda her şeyden vazgeçemem

Senden başka herkese hayır diyemem

Fedakar ve sadık bir aşık olamam belki Ferdinand

Hatta sevgilim diyemem

Tek diyeceğim

Sen yolun sonu demedikçe

Yaşamakta ayak direyeceğim