Hangi arkadaşıma derdimi anlatsam;
kalacak evin var hiç değilse,
borcun da yok,
boş ver, takma dediler.
Ben de yıldım,
öğrenilmiş çaresizliğin içinde
hakikat işçiliği yapmaktan
usandım, savruldum girdaplarda.
Tanrı'nın suskunluğundan da güç alıp
konuşmadım hiç kimseyle.
Algılanmayan şeyler var olmazmış;
derdimin kendisi de gözlemlenmedikçe,
varlık sahasından silinir ben gibi.
Şimdi varoluşta;
oluştan yoksun,
sancı yapan odaksal kahırlıklarla
Kızıltepe'nin orta yerinde 3+1 yalnızım.
