Ne olabilir ki en fazla? Bir süre müzik dinlemeyi bırakacağım. Böyle en son on sene önce yaptığım gibi hakkında kefeme dolanları dökeceğim ortalığa. Azalacaksın zamanla, evet bu bir kendime telkindir. Zaman bunu gösterdi, en ampirik bilgi de budur. Aksini iddia eden malum partilidir. Biraz can yanışının saçmalayışı içindeyim. Olsun bence bu kadar can yanışına bu kadar saçmalayışı da hak ediyorum.
Deneyip güzelleştirmeyi başaramadığımız tek şey diğerlerinin düşünceleridir. Bu dersi evrenden kaç kez daha alıp akıllanırım hiç bilmiyorum. Akıllanır mıyım? Sanmam.
Peki şimdi beni ne teselli edecek? Nasıl geri göndereceğim gözyaşlarımı? Ve cevabı olmayan birçok soru. Bu kadar yalnız olmasaydım derdine dahi düşmeyeceğim 'normal' insanlar için doğal olan süreçlerin beni yavaş yavaş tüketişinin yansıması.
Neden gittin?
O kadar iyi değil miydim?
Biliyorum beynimin içindeki renklerin tümü ile baş etmek çok zor ama o renklerin salt bir yanı değildi göstermeye çalıştığım. Onları göremez miydin?
Çok yalnızım, biliyordun.
Biraz daha kalamaz mıydın?
Hiç söyleyemeyeceğim.
-neden gittin-
