Bir sakin nefese muhtaç bedenim

Saklıyorum kendimi açılsın diye gözlerim

Gözlerimi açıyorum

Daracık bir balkon kıyısındayım

Anlamazlar

Göğsümün karekökü kadar

Her zamanki gibi havadayım,

Kulak kabartıyorum hüzünlü bir geceye

Susuyor sakince acıyan sesiyle

Anlamazlar

Nöbetçi anam ince bir telaş içerisinde

Umudu kesmiş olacak ki ciğerlerimden

Yardım ediyor bana ancak bu geliyor elinden

Her zamanki gibi buradayım niye

Anlamazlar

Neredeydim yıkılırken şanım, hayatım

Neredeydim yıkılırken en sevdiğim şey

Neredeydim ne yapmaktaydım zaman acımasızca alaşağı ederken her şeyi

Anlamazlar

Yıkılıyordum.

Yıkılışımın muhtevasına hayran kalıyordum

Yıkıldıkça yıkılmak

Her yokuşu inerken burnum kanasın istiyordum

Anlamazlar

Söyleyememişim hiçbir şey

Seyre dalmışım öylece yıkıp dağıtmış bir şey

Seyre dalmışım küfürler edememişim karşı koyamamışım ona

Üstelik laçkalaşmışım bambaşkalaşmışım

Anlamazlar

Sonlara doğru şimdi gelmişim

Oldukça hızlı nefes alış verişim

Lazım olur bu balkon kıyısı diyerek giriyorum içeri

Boğulmaya başlıyorum tutmak istemiyorum nefesimi

Anlamazlar.