Kapat desem biter mi bu oyun?
oysa ki çocukken öğrendim oyunların insanı mutlu ettiğini hatırlarım.
Gerçekten de mutluydum ve o zaman bilmiyordum cevremde mutsuz insanların olabileceğini.
Öyle iyi bir hafızam yok bu yüzden hatırlamam ilk nerede ağladığımı.
sahi sokaklar mıydı beni ağlatan
Öyle değilse, neden hep aynı sokakta kaybediyorum iki damla mı?
Ayrıca adımlarım neden bu kadar ağır ki?
Ne ellerimde bir yük, ne de, yük sırtımdan büyük.
Yarım, Sol yanım…
İnsan ya işte! sol yanı eksilince, yükü ağırlaşır.
Buna da en çok kendi şaşırır!
