Kitapların son yirmi otuz sayfasına geldiğimde ilgimi neredeyse bütünüyle kaybederim. Hadi bitireyim diyerek elime her aldığımda ya uyku bastırır ya da kendime uğraşacak başka bir iş bulurum. Hangi tür olduğunun bir önemi yok. Bir cinayet romanı veya kişisel gelişim, hiç fark etmez. Söyleyeceği son cümleler, bağlanacak sonuç, beni kendine çekmiyor bir türlü.
Bu bir kaçış mı, yoksa basitçe dikkatsizlik mi acaba? İlgimi kaybetmemin nedeni “Kitabın büyük çoğunluğunu okudum, nereye gittiği de belli.” düşüncesi mi? Ya da “Zaten kitabın büyük kısmından bir şey anlamadım. Bundan sonra söyleyecekleri de çok anlamlı olmayacak, bu kitap benim için bitmiştir.” gibi bir düşünce mi?
Uzun zamandır yapmakta olduğum bir eylemin bitişine hazırlıksız olduğum içindir belki endişem. Bu yüzden o sonu sürekli erteliyorumdur. Yüzleşmekle ilgili mi acaba bütün sorunum?
Hayatımda bitmesine yirmi sayfa kala “Neyse, sonra okurum.” diyerek rafa kaldırdığım kaç kitap vardır acaba? Kaç kitabı sonuca bağlayamadım kim bilir... Kaç insana veda bile etmeden sadece erteleyerek okunmuş kitaplar gibi varsaydım?
Birkaç isim geldi aklıma şu anda mesela. Bazıları bazı konuşmaları hiç alamayacaklarının farkında olarak sessizce çıktılar hayatımdan. Bazıları sonuca bağlanmamış hikayelerine öfkelendiler.
Karmasını yaşamasını dilediğim hikayeler geliyor şimdi aklıma. Bir son istediğim, karakteri olduğum hikayeler... Kapısına bana bir son ver diye gittiğim bir yazar vardı örneğin. Romantik bir hikaye olduğu için kırılmıştı kalbim, korkunç bir sarsıntı olmuştu benim için. Uzun süre "Umarım yaşattığını yaşar!" diyerek kustum öfkemi. Şimdi bunun karmanın kendisi olabileceği üzerine düşünüyorum. Ben neyim ki tanrıdan, kaderden, evrenden bana yaşattığını yaşamasını istiyorum? Ben kaç kişiye yaşattım bunu kim bilir?
Hayatında olduğumu sanan kaç kişi vardır şimdi kim bilir... Sıkılıp raflara kaldırdığım kitaplar.
Unuttuğum karakterler,
Hatırlayınca gülümseyeceğim ama kitabın kapağını bile kaldırmaya teşebbüs etmeyeceğim hikayeler.
Her hikayeye son gerekir.
Bu yazıya da gerekli olduğu gibi…
