1 Aralık yağmur, Rembrandt
Patika yolunun kahve dökülmüş kenarları
Bulut ışığı hapsetmiş erguvanlar
Kızgın caddenin sakin yan sokaklarında
Pastele boyadılar telaşı
Serçenin muhalefeti sardı etrafını
Soba gibi içi öfkeli sakince dışı
Küfrün metanetine meydan okudu
Güzel sözün kederi
Işığın vurduğu yer zulümse
Merhametsizdir o aydınlık
Bu yüzden gitsin hızlıca tirenler
Bardakta tüten oryantal dumanın
Bitmesin hiç sakin röportajı
Tek bir ses bile yok hamallığın küfesinde
İncir, bal ve üzümün
Biraz da kentli şarabın Helen damarı çatladı
Göğe çakılı yıldızlar odamıza misafir
Aşılanmış parlaklıkları
Çünkü dünya, virütik bir natürmort artık
Öyle gerçekçi ki
Dokunsan bulaşacak kadar pandemik
Travma meşalesi
Üçüncü sınıf bir tren kompartımanına dönen
Akla gölgeler kattı
Neşeli pişmanlık
Köy kent ve çiçeğin kutsal üçlemesine
müşfik bir soylulukla sadık
Eleştiri direkleri
Haklılık tepesinin eteklerinde zar atmakta
Mitsel dedikodular yaydı
Hades'in baz istasyonları
Anlaşılmadı ne söylediği
Modern Olimpos'un girmesi tekrardan
Boğa kılığına, an meselesi
Geriye kaldı bir tek devamlılık
Her şeye rağmen yaşayan sokak
Güneşin hareketine mutabık
Zamanla arası açık, kalmadı bir derdi
