Hayat bir ağaca benzer. Büyüdükçe dalların genişler, gövden güçlenir ve yaprakların çoğalır. Zamanla daha fazla insan hayatına girer, dostluklar kurulur, paylaşımlar artar. Ancak tıpkı doğadaki gibi, mevsimler değişir ve sonbahar geldiğinde bazı yapraklar dökülmek zorundadır.
Başarı, işte tam da bu mevsim değişikliğidir. Çoğu insan başarının sadece zafer ve mutluluk getirdiğini düşünür ama asıl gerçek, başarının bir sınav olduğudur. Sen yükseldikçe, güçlendikçe, bazı insanlar artık seninle aynı dalda tutunamaz. Kimileri kıskançlığa kapılır, kimileri senin yanında kendini yetersiz hisseder, kimileri de sadece senden faydalanamayacağını anladığı için uzaklaşır. Tıpkı rüzgarın kuru yaprakları ağaçtan söküp götürmesi gibi, bazı insanlar da hayatından eksilir.
İlk başta bu durum acı verebilir. Onları kaybettiğini düşünürsün, yalnız hissetmeye başlarsın. Ama sonra fark edersin ki asıl değerli olanlar, sonbahardan sonra da dalında kalan sağlam yapraklardır. Onlar, seninle gerçekten ilgilenen, başarıdan bağımsız olarak seni seven, yanında olmak için bir sebep aramayan insanlardır.
Her başarı, gerçek dostları ortaya çıkaran bir fırtına gibidir. Hayatında kimlerin gerçekten değerli olduğunu görmek istiyorsan, başar ve bekle. Rüzgar estiğinde kimlerin kaldığını göreceksin.
Sonbaharın ardından gelen kış, seni yalnız hissettirebilir ama unutma: Köklerin güçlüyse, bahar yine gelecek ve kalan sağlam yapraklarınla daha da güçlü bir şekilde büyüyeceksin.
