Her şey karamsar
Her şey kaba
Ve her şey, içinde büyüyen bu ateşte
Cayır cayır yanmakta.
Hayatımın sonuna geliyorum
Yaşamaktan sıkıldım
Bir şeyleri yapmaktan,
Bir şeylere adım atmaktan
Usandım.
Meğerse hayat ne kadar zormuş
Bunu anladım.
Düşündüm yeterince ama
Bir sonuca varamadım,
Ağladım günlerce
Gözlerimi durduramadım,
Ve hatta
Ve hatta
İnsanlarla dolaştım
Ama onların içinde
Hep yalnızlığı tattım.
Bir sahilin en uzak köşesini seçtim kendime
Oturdum kayalıklara
Ve buz gibi bir havayla
Açtım iki tane bira.
İçtim bütün gün o soğuk kayalıklarda
Rüzgarın saçlarımı havaya kaldırışı
Ve denizin ayaklarıma su sıçratışıyla
İçtim bütün gün o soğuk kayalıklarda.
Ay bütün gösterişiyle çıktı meydana
Şişeleri salıverdim yosunların arasına
Kalktım, biraz sallana sallana
Ve ağır ağır yürüdüm karanlık sokaklarda.
Gözlerim göremez oluyor bütün güzellikleri
Aman Allah'ım bu ne, bir peri sanki
Bir anda açıldı gözlerim fal taşı gibi
Bu bir insan değil, bu ancak bir peri.
"Merhaba" dedim ama yüzüme bile bakmadı
Herhalde ya korktu ya da hiçbir şey anlamadı
Ve hemen yanımdan uzaklaştı
Ama o kokusu beni benden aldı.
Yine "Merhaba" dedim
Güldü,o güzel gözleriyle bana baktı
Sanki kalbim yerinden çıkacaktı
Hiçbir şey demeden yanımdan uzaklaştı
Ama güldü ya, bu da bir konuşmaydı.
Yine "Merhaba" dedim
Bu defa ince dudaklarını açtı
Gözlerini kırptı
Ve sonunda mırıldandı
"Merhaba".
Hayatımın sonuna mı geliyordum acaba?
O sanki yeni bir başlangıç, yeni bir rüya
Ben ise bataklıkta bir adam
Hayatım bitiyor onun haberi olmadan.
Keremsnmz
2020-09-06T20:23:22+03:00Teşekkür ederim
Keremsnmz
2020-09-06T15:25:29+03:00Teşekkür ederim
İbrahim
2020-09-06T15:24:27+03:00"İnsanlarla dolaştım
Ama onların içinde
Hep yalnızlığı tattım."
Beğendim şiirinizi. Kaleminize sağlık.