Namütenâhi bir sema gözlerin
Milyonlarca gürültünün içinde en anlaşılır sükûnet
Tek senle aydınlanan bir soluk karanlık
Yegâne bir yıldız ki arayıp durduğum en ucu bucağı olmayan galakside
Gösterdin ışığını daha ay doğmadan yeryüzüne
Duracak zamanın sonsuzluk saatleri bekliyor çalışmayı
Ayrılığın gemileri son seferini yapıyor bugün
Yarına kavuşmalar elzem
Ne hayaller yazdı bu yürek tutmadan elinde kalem
Belki de bir söz bekliyor bakıştan dökülecek
Sen geliyorsun
Unutulmuş bütün dizeleri gönüllere serercesine
Ateşkes imzalıyorum sevdayla
Kâfiydi bu yıllanmış elem
Çalışıyor sonsuzluk saatleri
Sona eriyor zemheri
İşte şimdi koparıyorum dalında kalan son nergisi
