Doğmuş içimin köşeleri
Gözlerimden ileri bir gölgede kurulmuş
Soğuk eksenimin kızarmış çizgileri
Sertliklere dizili köhne bir tersinir
Kesilip dökmüş kaderi yaşsız hayata
Ve uyutmuş tüm geceleri şehrimde
Artık neredeyse bu sessiz sergüzeşt
Sözünü eksiltip dağılmış haznesine
Yorgun bir sonu vardır her şevkin
Doruksuzdur uyanan bu diyardan
Bir adı varsa içimde özgürlüğün
Ondan farksız kalır anlamı ölümün
Sonsuzluk
Ve bir gün...
