Kitap Bay R. ile başlar ona bir mektup gelmesi ile devam eder... Bay R. karakterimiz mektubu açıp okur. Mektupta ona hayran 13 yaşındaki bir kızın Bay R. ye ilgisi ile devam eder. Hikaye de 13 yaşındaki kızın biraz hayatını anlatıp 18 yaşında bir genç kız olarak Bay R. ile kısa süreli ilişki yaşar ve Bay R. iş seyahati için kızı sonra seni bulacağım der ve kız her gün bekler, en sonda umudu kaybetmişken ondan hamile olduğunu öğrenir ve oğlunu onun gibi mutlu iyi bir gelecek vadetmek için kendini satar, bir gece kutlamak için gittiği bir mekanda yine Bay R. ile görüşür ve kısa zamanlı bir beraberlikten sonra Bay R. ona ücret verince kadın ona bağırıp çağırır ve gider. Oğlu hasta ateşten ölür ve kadın Bay R. ye adını bırakmadan sadece bir mektupla veda eder. Kitap sade ve açıklayıcı bir dil kullanılmış aynı şekilde akıcı bir kitap okumanızı tavsiye ederim ....

"Ama sen ,hep cebinde taşıdığın karanlıkta senin saatlerini sabırla sayıp ölçen , yolarında sana duyulmayan kalp atışlarıyla eşlik eden, saniyelerini milyonlarca tik takında sadece bir kez alelacele göz attığın saatinin zembereğinin gerilimini hissetmediğin gibi benim gerilimimde hissetmedin." (syf. 13)

"Bir kızın, kadının yüzü erkek için inanılmaz değişken olmalı zira bu yüz çoğu zaman kah bir tutkuyu , kah bir çocuksuluğu, kah bir bıkkınlığı yansıtan bir aynadan başka bir şey değildir ve aynadaki görüntü gibi hızla silinip gider, nitekim bir erkek bir kadının yüzünü daha çabuk unutur, çünkü yaşın da gölge ve ışık gibi gezindiği bu yüzü giysiler de her defasında başka türlü gösterir. Umutsuzlardır bunu sahiden bilenler ancak onlardır" (syf.24-25)

"Daha önce de tattığım bu mutlulukla sarhoş olurken hissettim ki beni Sana daha çocuk yaşta kul köle eden şey tabiatındaki bu ikilik tensel ihtirasta hem aklının hem de ruhunun tutkusunu birleştirebilmenin biricikliğiydi başka hiçbir erkeğin sevişirken kendini tam varlığıyla o anda bıraktı da benliğini en derinlerinden kopup gelen bir yeni inflakla ışığını saçtıktan sonra adeta İnsanlık suçu unutmuşlar sönüp gittiğine tanık olmadım ben ama ben de kendimi unutmuştum karanlıkta yanında yatarken kimdim ben ?" (syf.44)

"Zira öldüğüm için seni duyamayacağım artık senin bana hiçbir şey bırakmadığın gibi ben de hiçbir resim hiçbir işaret bırakmıyorum sana beni asla tanıyamayacaksın asla yaşarken buyduğu Kaderim ölünce de bu olsun ömrümün son anlarında çağırmak istemiyorum Seni adımı ve yüzümü sen bilmeden giriyorum ölmek kolay benim için Çünkü öldüğüm uzaktan hissedemezsin ölüyor olmam acı verseydi sana ölmezdim" (syf.49)