Dağıldığında kâbuslar,
Gözler hiç açılmamış
İçimde altı çiziliyken umutlar,
Onlara sarılanlar suçlu sayılmış
Güveni sürgün ettiklerinden
Koptu gitti telaşlı bir huzur içimizden
İnsanı yangında limanların
Denizi kül olmuş sahiden
Suçüstü yakalanan özgür kanatlar
Bir kafeste mahkûm misali
Yıkılır mı bu insandan duvarlar
Özgürlük kalır mı baki
