konuşulmayacak şeylerin eşiğinden
hiç konuşmamaya yemin ettiğim bir gecenin sabahı
tanrıya inanmamak için en güzel bahaneydin
kırgınlığının putlarını kırmak üzere
ibrahim'in ceketini ödünç alırken
dünyevi işlerin için cüzdanını çıkartmıştın
ne utanç verici şimdi
ibrahim'e bahanemi anlatmak
üstelik sabah olmak üzereyken
sabah namazına hiç uyanmamışken
uyumadan
konuşulmayacak şeyler vardır bohçamda
sen de sorma zahmet edersen
sevgilim,
yine de açıyor bir gül kaç yerinden öldürsen
yine de açıyor yüreğim kapılarını
ama sen yine de omzunu kapat meydanlarda
öldürme güllerini yüreğimin
ve bütün kerpetenlerini at gözlerinin
şu bıçağı boynumdan çek
şu mengeneyi şakaklarımdan
sevgilim,
bir gül
artık kaç yerimden ölürsem.
