Güzel bir rüya gördüm. Renkler ne çok parlak ne de mattı. Her şey olması gerektiği gibi berraktı. Gülüşlerde hanımelleri açıyor, ellerimde karıncalar dolanıyor. Hava ne sıcak ne soğuk. Uzun uzun yürüyelim diye yollara serilmiş bahar. Yağmurlar yüreğimizi ıslatacak kadar var. Sulanan topraklarda en sevdiğim papatyalar açacak kadar... Her şey mükemmele yakın ancak mükemmelliğin getirdiği aşırılık bile yok. Rüyalarda insan hafifler ya, süzülüyorum adeta. Önce sesler gitti, sonra renkler. Ayağımın altına, yaprakların ardında baktım, bulamadım. Uyanmamıştım ama uyuyor da sayılmazdım. Bir ağırlık çöktü ciğerime, yüreğim sandım. Sallandım, salındım, yere konamadım. Zaten ben hiç duracağım yeri bulamazdım. Olmayacak rüzgarlara aldandım. Yokluğun sessizliği süzülürken içeri, güzellikleri peşinden yolladım. Buraya dayanamaz solar çiçeklerim, sana güzel bir taç konduracaklarından eminim.
