Düşümün gerçek olacağı günü biliyorum. Beş gün sonra zihnimde sana söylemek için ne kadar cümle varsa o kadar susacağım sana.

Geçen on ayda ne olduğunu suskunluğumla sunacak,

Gözyaşlarımla ortaya dökeceğim.

Düşümün gerçek olacağı günü bildiğimi zannediyorum.

Yine de zihnim coşku, sevinç barındırmıyor.

Geçen her gün, gerçeğin ağırlığını katlıyor.

Bu ağırlığın altında ezilen ben; bu yükü günlerdir omuzlarımda taşıyor,

Ayaklarım kanaya kanaya düşümün gününe gidiyorum.

Düşümün gerçek olacağı günü bildiğimi zannediyorum.

Tanrı gülümsüyor; bu düşten kurtulmam, başka hayaller için ağlamam gerektiğini bana anlatmaya çalışıyor. Bir dalga kıyıya vuruyor ona dokunacağım, elim tam değecek, geri çekiliyor; üstüne gitmiyorum, onu dalgadan istiyorum. Hayalimde bu tasvir gibi gerçekleşiyor, bir gün suya tamamen gireceğim, o zaman neye dokunmak isteyebilirim ama.