Ufalanıyor avuçlarımızda kainat
Kum tanesince küçük
Ve kum tanelerince sıcak
Milyar kere gök ada sürükleniyor peşinden boşluğun
Çevrilip yüzleri, içimize akıyor ışıkları
Bu yıldızlar senin
Şunlar benim
Misket oynuyoruz ilk çocukluk bitiminde
Şu yıldızları attım
Bunları da at!
Hiçliğe resmedilmiş bir şiirse kainat
Şimdi sevgili sayın tanrım,
Kainatın sanatını yeniden yapalım!
