Yitirdin mi kursağını heveslerinle doluydu,

Ben yitirdim bir keresinde gurur ağzıma dek doluyken

Sefil bir savaşçıya döndüm atını kaybetmiş.

Ben sen olalı da böyle bir şey görmedim,

Nasıl da ağaçtın sarmaşıklarından bihaber, 

Geçip gidenler, durup kalanlar arsızdı sana,

Bana da gölge etme demişlerdi 

Sarmaşıklarımdan çözülmüş ve yemişlerimi yerlerken. 

Nasıl unutulur, varsın unutulalım diyemem

Ayak parmaklarıma değen mavi dalgaları.

Bakışlarımın ısrarı yok benim var korkum

Dönüp de arkama bakmaya.

Sen de korktun mu ben gibi,

Ben korktum gölge etme dediler mavi dalgalara

Rüyalarım kabuslarıma dönüşürken.

Savruldun mu yaprakken?

Ben savruldum karda kaybolan taşların arasından

Hiç dokunmadan üstelik aşıklara ve sanrılara

Bana da yapamazsın demişlerdi yapamadım

Sefil bir sarmaşığa döndüm ağacını kaybetmiş

Sen hiç rastladın mı?

Ben rastladım tanrılara.