Gitmenle tüm çocuklarım öldü!
Sekiz intiharla kat ettim üç bin kilometreyi.
Ağzım ağzına alıştı
Şimdi dilimin başka isimleri
Telaffuz etmek konusunda
Epey bir yol katetmesi gerekir sevgilim.
(Sırtım “tırnak içinde”)
Gitmenle tek çocuğum öldü!
Tüm çocukları barındırırdı bedenin.
Ağzın ellerimde.
Seni bu satırlarda dilediğim gibi konuştururum.
Allahla arayı açan iki meleği barıştırırım.
Ben genelde bu işler için koşuştururum.
Ellerim yalnızca şiir yazmaya yarar.
Anlam yüklerim ruhumdaki siyahlara
Seni hiç nasiplenmemişlere soruştururum.
İtmenle içimdeki çocuk öldü!
Kulağın daima melodimde olsun.
Yastığın vakitsiz ben koksun.
And olsun; “…”
Kıyametim her akşam sensiz kopsun.
Kendine anlam yükleme,
Elimdeki tek nimete giden yolsun.
(Bundan ibaret kalacaksın
