hasetin, kibrin ve şükranın yoğrulduğu yumaktır dikildiğim kumaş
gönlüne düştüysem
mesuliyet gözlerinindir, onun kurduğudur kumpas
saklanmak buyurgandır, acı doğurmama ramak kala nakşedilen
kevgirin kavga ile raks edişinde elbet var bir latife
tüm günahlarımı tanrıya bağışlayacağım
onunkilerin yanında hiç kalacağını bilsem bile
bileğimdeki tılsım sihrini kaybetmeye başladığında
ben şân ile nişanlandım
yanmalıysam daha kavurgan ateşler gereklidir şimdi lambalıklığıma
insan esfeliyet iledir
her reddiye içinde affı büyütür
gülü kırmak ahını göze almaktır bir neviinde
odur bizatihi hatta
kavganın vecdine gelmişiz
dönüş olsa, ah bir dönüş olsa döneceğiz
olmadığını bildiğimizden
mademini gizleyerek cengaverliğimiz
zor biliyorum zor anlamak sözlerimi, perçemini kaldıraraktan
terzimi kınıyor
terzime kahrediyor
terzimden vazgeçemiyorum
bana bu ellerimi de
bu entariyi de yaktırma
