Hüznü asmışlar yüzüne, yüzün çökmüş

Görüyorum, söndürmüşler gözlerindeki ışığı

Karanlık hiç yakışmamış gözlerine

Bir mum yak, umut yolunu bulamaz karanlıkta

Buyur et aydınlığı

De ki: Hoş geldin

Başım, gözüm üstüne.

 

Bırak kelebekler konsun gülüşlerine

Kuşlar ötsün sesinin maviliğinde

Otlar yeşersin ellerinin düzlüğünde

Kekik ve reyhan koksun üstün başın

At üstünden şu kara kışı

Erteleme artık baharı

Bahar ki en çok yakışandır sana.

Lice’de bir gün doğumu kadar.

 

Salıncak kurdum bulutlara

Salla derdini, kederini

Aramaktan vazgeç artık bir şeyleri

Elindekileri yitirmemeye bak

Umut, bunlardan biri

Ve neşe ve sabır ve moral

Yani yürek gücü

Öyle ol ki

Yenemesin seni kimse yürek güreşinde

 

Bana gelince

Beni sorma

Kendimi sona saklıyorum.

Oysa yeni başlıyor her şey.