Zora düşmüşüm

Bir yer arıyorum

Sağa bakıyorum sola bakıyorum

Çıkış yolunda yeşeren bahçeler istiyorum

Boşa çıkmayayım istiyorum

Yılanlı tüneli geçişime değsin

Yıllardır düşlediğim bu sahne hayali

bana armağan edilsin istiyorum


Zora düşmüşüm

Gece olmuş, bitkin düşmüşüm

Hayat, vücudumu hamlaştırıyor

Etrafa çok sık bakıyorum

Çıkış yolumda perde kopuyor

Günlerdir ezberimden çıkmayan tiradım

Alkışı hak etsin istiyorum


Zora düşmüşüm

Sanatçı ruhumun duygusallığı

Geceleri bana ninni söyler

İçimde bitmek bilmeyen bir kaygı biriktiğinde

Piyes diyor ki bana, gelmelisin

Beni ömrünün sonuna kadar yazmalısın

Düşlerde kalmasın, gerçek kılmalısın

Bırak, umutlar biriksin içinde


Diyeceğim o ki Stanislavski oku

Gece olunca bu kadar darlama umutlarını

Sıkılıp gidecekler diye de düşünmeni istemem

Ancak onlar da bekler

Perdenin arkasından senin çıkmanı