Sokaklar sessiz ve kasvetli
Cılız bir ay ışığındayım
Havalar soğuk
Ve ben susmuşum
Varoluşumu sorgularken yok olmuş
İçkimi yudumlarken
Durulmuşum
Kendime ayırmışım bazı şeyleri
Mesela bu iki parça parşömeni
Elimdeki kırmızı tükenmezi
Yazıyorum her şeyi
Kendimi
Bugüne kadar bastırdığım
Bütün hisleri
Kalemimin üstündeki yazılar
Okunması zor bir hale gelmiş
Eskitmişim yazarken
Duygularımla benzer
Sonuna gelmişim mürekkebin
Zorlaşmış artık yazmak
Kelimelerim eksik kaliyor
Aralardaki boşluklar
Gittikçe açılıyor
Son cümlem olsun artık
Zaten kalemim de bitti.