TUTULMA

Bir kız dünyaya geldi ve tıpkı

“ay gibi” dendi ona.

Bembeyaz, parlak bir Ay...

Bir adam aşık oldu ona;

 “Ay yüzlü” dedi.

Sonra bir tutulma gerçekleşti. O aşk, o kızı ayın karanlık gölgesine hapsetti.

Onu büyüttü. Artık parlamıyordu.

Karanlık bir aşk, büyütmüştü Ay gibi bembeyaz parlak kızı.

Kız farkında bile olmadı yaşadıklarının.

Öyle bir karanlığa hapsolmuştu ki önünü bile göremiyordı.

Sonra birgün bir tutulma daha gerçekleşti.

Kız güneşi farketti. Gözleri kamaştı yeniden aydınlıktan.

Bir karar verdi. Çıkıcaktı içinde bulunduğu karanlıktan.

Çıktı da.

'Karanlıklar yok olmaya mahkumdur’ dedi,gülümsedi.

Yeniden parlıyordu.

Ve artık

Hiçbir karanlık aşk gölgeleyemeyecekti onu.