uzun bir soluk alacağım önce. bu mektubu yazmaya gerçekleri biraz daha fark etmenin yüküyle girişiyorum. her kelime içimdeki acının bir kısmını koparıp götürürken yerine tutunabileceğim yeni bir acı bırakıyor. kelimeler dudaktan döküldüğünde anlamları içimizdeyken olduğu kadar güçlü değildir artık. cehennemden gelen ateşin yetmiş kez yıkanıp dünyaya getirilmesi gibi tıpkı. yakıcılıkları azalır. biz konuşurken anlamlarımız parçalanır. bir sisin ortadan kalkması gibi. ama kelimelerimiz onları kullanmadığımız zaman içimizdeki anlamları da silikleşecektir. bu nedenle konuştuğumuz zaman acıyı tekrar hatırlarız. bu sebeple canım, can yoldaşım, kıymetlim, bu sebeple konuşurken acım hafiflese de diriliğini yitirmiyor. seninle olan tek bağlantım bu mu artık? acı. senden bana kalan tek miras mı? ben seni unutmak için geçirdiğim günlerin sonunda unutma korkusuyla acıya mı tutunuyorum? artık bu dünyanın sevgiye ihtiyacı yok mu? artık kulağa hoş gelmeyen bir gürültü mü sevgi? çözülemeyen bir düğüm, girilmek istenmeyen bir sokak...


sana kırgınım. ama karşımda dursan öylece tüm kırgınlıklarım sağa sola kaçışır. yüzüm kızarır benim. sen değiştin mi? artık sana seslenemiyorum gibi geliyor. sana seslenirken içimdeki bir parçaya sesleniyormuşum gibi. sen orada değil de buradaymışsın gibi. mecnunun Leylaya sen kimsin demesi gibi. sen kimsin haydar? canımı acıtacak denli var mısın mesela? silikleştiğin için bir ızdırap mı çekiyorum, büyüyü yitirmekten mi korkuyorum? bu yüzden mi kızıyorum sana. bir zaman senin bana kızdığın gibi. aşkımızdan özür dile demek istiyorum. bazen geri dönmek istiyorum, giden ben olmadığım halde. ben o kadar katı duramazdım. nasıl bu kadar katı olduğunu anlayamıyorum. olmuyor , kafamda oturmuyor. bir çiçeği adam öldürmekle suçlamak gibi bu. kalbimin mantığına ters. aşkın kimyasına ters. ve evet anlıyorum, fark ediyorum ansızın. evet yitirmişsin büyüyü. bundan başka seçeneğin kalmamış. ve bana da başka seçenek bırakmamışsın. sevilmek insana nasıl ızdırap olur? ama benim sevgim ızdırap olur sana sürerse. artık bu acıya tutunmayı bırakmalıyım. her şeyi yitiriyorum zamanla. özür dile aşktan haydar