Başladım, her şeyi kaybettiğim yerden
Yitip yitip, eksilerek kendimden
Başladım, her şeye doğru bükülerek
Yürüyerek bir suya, sulardan geçip sınırlara
Tellerle örülü sınırlara
Ardımda çocukluğumdan kalma kocaman bir kaygıyla
Büyümüş bir çocuk gibi kararlı
Çocukluğunu yitirmiş bir yetişkin gibi ezilerek
Yürüdüm, çamurlu ve verimsiz topraklardan geçerek
Tek görevi ülkeleri bölmekmiş gibi bir nehirden geçerek
Ama kendimden ama çocukluğumdan ama yetişkinliksizliğimden ödünler vererek
Ölümü göze aldığım yolu hak ettiğimi düşünerek (!)
Yarınlarımdan dünlerimi eksilterek
Başladım, bitirdiğimi bilmeyerek
Erek, arak, ırak
Öyle bir hayata yürüdüm ki
Çocukluğum artık uzak bir ülke