Hiç yaşanmamış bir hayatın ağırlığı var omuzlarımda.
Unutmak gerçekten varsa
Neden yitik anılarla dolu yüreğim?
Her adımım çözüyor şimdi bir anıyı.
Yüreğim yankılanan acılarla dolu.
Belki bir gün, hafif bir nisan akşamı rüzgârına karşı
Unutuşun kollarına bırakabilirim ben de kendimi.
Çareler aramaktan tükense de benliğim,
Bir bahar mevsiminin heyecanını, umudunu taşıyor yüreğim.
