Bak, unutamam dediğin ne kaldı aklında?
Vazgeçemediğin şeyler hep dönüşmüş,
Aşklar, hayatlar, aynalar
Bir de yarattığın Tanrılar!
Bak, seni tutsak eden şeyler aynı mı kaldılar?
Yoksa sen misin o tutsaklığı yaratan,
sonra bu dünyaya hapseden?
sıkı tutan ve bırakmayan?
belki korkaksın,
belki de yorgun.
Özgürlüklerin şimdiki, övündüğün
Bir zamanların tutsaklıkları onlar.
Bak, affedemediklerin,
sen mi, yoksa aynalar mı?
Tanrılar mı yoksa ciğeri beş para etmez varoluşlar mı?
Annen, baban?
Veya seni terkeden o ilk aşkın?
Bak, unutamam dediğin ne kaldı ki aklında?
Vazgeçemediklerin,
sigaralar,
boş paketler ve birazcık kumar,
kaçışların, tanımayışların,
özellikle kendinden ve kendini,
birazcık da aşk.
oysa dün vazgeçemediklerin,
bugünün özgürlükleri, değil mi?
Vazgeç önce bu dünyadan,
sonra şu eski kendinden,
yarattığın onca Tanrı'dan,
Tanrı'lardan!
-tek bir Tanrı yetecek-
Göreceksin!
