Unutulan bir çift göz
Dalıyordu denizin mavisine
Aklı başka yerdeydi
Kendisi ise tam karşımda
O da bilmiyordu nedenini
Gözleri dalıyordu hep bir yere
Aslında nedenini çok iyi bilse de
Bilmek istememeyi seçiyordu
Bildiğini anımsasa ne olacaktı ki
Bilmemeyi seçtiği hâlde hüznü bu kadardı
Anımsamayı tercih etmeyecekti belli ki
En azından bir süre...
