Sevgiyi bilmek en büyük aldanışımmış.
Takıntının sevgide var olduğunu düşünmek,
Düşündükçe yok olmak, kaybolmak
Acıları yazılarda, gazellerde saklamak
Sakladıkça varolamamak...
Sonrasında sen geldin, gözyaşlarınla acizliğinle
Anlattıkça buldun kendini, ağladıkça ördün sevgi duvarlarını.
Duvarlarını aşmak, aşıp sana ulaşmak,
Sende varolmak, ustaca sevmek mümkün müydü?
Sevgiyle varolmak için zamana sığınmalıyız derdin.
Sığındığımız zaman,
Götürür mü benden seni?
Yoksa biriktirir mi sevginin masumane filizlerini.
İmgelerle dolu yaşam birçok yalanı barındırıyor bünyesinde.
Yitirilen saflığımız kaybolmamızı sağlıyor yaşayanlar dünyasında.
Ölümü düşünüyor, düşündükçe gülüyor ve korkuyoruz
Fakat yaşamak mümkün, sevmek hala mümkün
Göçüp sığındığın köyde,
Ellerinle kazıdığın toprakta
Mis kokulu çilekte, bir ölümün acısında
Yine de sevebilir miyiz ustaca?
Sende tamamlandığım noktadayım, yalnızım.
Bir kuşu tüyü kondu yanıma, aldım sakladım,
Ruhunun gizi ellerimdeydi artık.
Sen buradaydın.
