dikenli tel örgüler gibiyim, bazı anlar,

kanatıyorum dokununca.

örülmüş çeperlerim hep,

yıkıyorum birer birer

sen bana gelesin diye.

zira sen yönelince tarafıma; 

gönlümde dinmek bilmeyen fırtına dinecek.

ardından güneş doğacak öz çıplaklığıyla,

bambaşka bir alemde var olacağız.

birbirimize karışıp yok olacağız...

öylesine karışacağız ki, her bir zerren ben de hayat bulacak

öylesine karışacağız ki, her bir zerrem sen de nefes alacak

işte böyle karışıp var olacağız,

bambaşka bir evrende...