Hayatın içinde kalıp dışında yaşamaya alışmıştım ben.
Bütün bu ürkekliğim ve çekingenliğim hep bu yüzdendi.
Bir dünya kurmuştum; içinde hayal kırıklığının oturmaya yer bulamadığı, huzurun her daim merkezde olduğu.
Kendi halinde yaşayıp umutla geçinen bir kiracıydım ben kafamda.