Hayatın içinde kalıp dışında yaşamaya alışmıştım ben.

Bütün bu ürkekliğim ve çekingenliğim hep bu yüzdendi.

Bir dünya kurmuştum; içinde hayal kırıklığının oturmaya yer bulamadığı, huzurun her daim merkezde olduğu.

Kendi halinde yaşayıp umutla geçinen bir kiracıydım ben kafamda.