hasret rüzgarları savuruyor benliğimi
kah oradayım kah burada
vay ki ne şanslıyım güneş batmamış
sevilenleri izliyorum kumsalda
alkol bedbaht kafamı alıp götürmüş
zaman hızla geçerken
sevdiceğim görünüyor uzaktan
ve ben ilk defa konuşuyorum
vay ki vay
güneşin son ışıltısı beyaz tenini kavuruyor
rüzgar saçlarına düşman ay kölesi olmuş
gözleri kara bahtı gözlerinden daha kara
söylesene sena bu sevda reva mı bana
vay ki vay
aşık herhal bana
iş güç yapıp ima edecek şahsıma
ne gerek var buna
ben seninle kars'ta bir dağda kaybola
zagor'a baka
vay ki vay
