Nasıl başlanır böyle sözlere pek bilmiyorum. Gerçi bilen kimsenin olduğuna da sanmam. Yalnızca insanın iz bırakmak ve ölümsüz olma çabalarından biri.  

Son bir çaba.  

Hem "ölümsüz" olma çabası biraz ironik böyle bir durumda.


Ne yazılır bu satırlara, bilemedim. Nasıl devam etmeli? Sanırım kalanları paylaştırmalı.  

Gerçi pek de bir şeyim yok. Yalnızca bazı isteklerim.  

Sazım ve gitarım mesela, duvarda asılı kalmasın; çalın. Biliyorsanız çalın, bilmiyorsanız öğrenin. Benden sonra sessiz kalmasınlar.  

Ha, bir de kitaplarım ve yazdıklarım.


Okuyun veya atın sobaya. Hiç olmazsa ısınmış olursunuz, bir işe yarar.  

Yazdığım şarkıları öylece bırakın, dinlenmiyor olarak kalsınlar.


Nasihat da vermem lazım sanırım. Âdettendir herhalde.  

Sevin birbirinizi.  

Ya da vazgeçtim. Ne yaparsanız yapın. Ben varken nasılsa, aynen devam.


O değilde, tatlıymış lan. Zormuş yani.  

Bakışıp duruyoruz. Ben ona bakıyorum, o bana değiyor. Soğuk.  

En az orası kadar soğuk.


Ben nasıl veda edilir pek bilmiyorum, ama şunu söyleyeyim:  

Gelmeyin yanıma.


Normalde değerim neyse, o zaman da o.


O halde, görüşmek üzere :)