Ah! Süheyla yemyeşil yaylalarda gezer.
Bilmezdik martıların sesini,
Bilmezdik balık kokusuna bulanmış
Rüzgar havasını.
Dalga olup vuramadık hiçbir zaman seninle
Sonsuz deryalarda gezen o gemiye.
Bir bulut gözyaşı dökerdi bize.
Can suyunu almış fidan gibi
Yeşerirdik seninle.
Hani hatırlar mısın?
Yorgunluğumuza bir dudak busesi yeterdi.
Yeşerirdi umutlarımız.
Ölümün var olduğu bu cihanda
Doyamadım sana Süheyla.
Rüzgar saçlarında eğlenir, bulur her yalnız gemi rıhtımında seni,
Kanatsız kalmış kuşlar var ya hani
Mucize gibi uçardı etrafında senin.
İşte biz böyle yaşardık seninle,
Sessiz sakin kimse bilmezdi bizi.
Güneşin haddine miydi o parlak yüzünle
Yarışmak
Hangi dilde tasvir oldu, bilinmez güzelliğin.
Aşıkların sevda türküsü yazdığı o deftere
İki mısra yazmadan soldun gittin.
Süheyla'm...
