Her acı ve ayrılık ancak yasını tutarsan düzlüğe çıkar ve ben bunu hep reddettim sanki üzülmezsem ya da mış gibi yapıp görmezden gelirsem o acı ortadan kalkacakmış gibi. Hayata devam etmenin tek çözümü bu değildi henüz anlayabildim aşklar yaşanır ve biter sen de üzülürsün. Yaşamın döngüsünü reddetmek basit kandırmacadan ibarettir. Güçlü olmak hislerinle savaşmak değil, kabul etmektir. Şimdi bütün bitişlerin yasını tutma zamanı. Acılarımın koleksiyoneri olmayı reddettim, hepsi anı olarak kalmalı. Üzgünüm ve ilk defa üzgünlüğümü cesaretle yaşıyorum. Üzgünüm kırdıklarım, kırıldıklarım bir de artık ihtimal dahi olmayanlar için. Kaçtıklarım yakama yapışmışken bunu inkar etmek aptallık olurdu. Ayrılıkların galibi olmaz çünkü aşk yarış değildir. Sorularım cevapsız yaşlar gözümde, müthiş acıyla hepsine veda ediyorum. Sanmaların ve keşkelerin olduğu o yerdeyim bu sefer çırpınmıyorum. İyi ki varlardı ve iyi ki yoklar. Hepsini sevgiyle, derin hüzünle kucaklıyorum.
