Her şeye fazla gelen kelimelerim sende tükeniyor

Bi' gün senden habersiz gözlerinin içine bakıyorum

Sen uzaklara dalmışken benim tek ulaşamadığım sen oluyorsun.

Ertesi gün kırgınlığımı hatırlıyorum,

Senin bir kere susup benim bin defa öldüğüm geceyi...


Bir suskunluk ancak bu kadar bağırabilirdi.


Bazen gökyüzü oluyorsun, her akşamüstü içime çekiyorum seni

Nefesim tükenene kadar...

Bazen de gözyaşımı akıtamayacak kadar öfkeli oluyorum

Gizli saklı bakıyorum fotoğraflarına

Kabullenmek istemiyorum hâlâ seviyor oluşumu

Kurduğun hayallerde yarım bırakışını...


Kördüğüm gibisin kalbime

Ne ben seni çözebiliyorum ne de sen benden gidiyorsun.

Anlatamıyorum kimseye seni... Anlatmıyorum.

Hem başkası kötü bilmesin isteyecek kadar seviyorum seni

Hem de her zerreni, kalbimde gizliyorum.


Gitmeni istediğim her gece elinden tutup daha sıkı sarılıyorum.


Vedasız ayrılığının mağlubu yüreğim.

Her gün biraz daha soluyorum, ölüyorum hasretinle

Karanlık bir sokağın başında en kimsesiz, çaresiz halimle bekliyorum seni

Oysa sen o sokaktan çıkalı aylar olmuş...

Son durağım hâlâ, ait olmadığım kalbin sevgilim.