kime nasıl anlatsam bilmiyorum içimdeki şeyleri kendime bile anlatamıyorum ki başkalarına nasıl anlatayım? Uçurumun kenarındayım, ayaklarımı sallandırıyorum ayağa kalkmayı denediğim an sendeleyip aşağı düşebilirim. içimdeki fırtına dinmiyor bazen umut doluyorum her şey diyorum çok güzel dalga yok tsunami yok güneş içinde her yer bi sıcaklık kaplıyor içimi sonrasında birden üşümeye başlıyorum bu şey gibi temmuz ayındasın hava o kadar sıcak ama sen üstüne battaniye örtüyorsun üşüyorsun sürekli ellerin ısınmıyor artık bir şeyleri kendine kabul ettirmek zorundaymışsın gibi hissediyorsun buna zorluyorsun da kendini başaramıyorsun çünkü öyle inandırmışsın ki kendini birçok yalana gerçekler bi anda önüne serilince o masaldan uyanmak istemiyorsun
