VUR Ki
-sevda'ya-
gözlerinde esmer tohumlar vardı
dişlerinin arasında
bir yaban şiir dalı
cenk etmek senin için
aya alışkın gözlerini
aşk için şaha kaldırmaktı
hiç sorgusuz
bir kere düşünmeden
nar gibi dağıtırdın yaralarını
sen, dudaklarımızdaki sabahtın
toplardın avlulardan
terk edilmiş hayatları
"sus" denilince
susmayacağını bilirdik
sen, hüseyin'in ölümünden doğmuştun
burgaç gibi ezerdin
içimizdeki üzüm duygusunu
kılıncının tuzu
damlardı gözümüze
bir yay gibi gerilirdik
biz, kurşunların ardından koşanlar
cetvelle çizilmiş hayatlar yaşayanlar
seni boğulurcasına severdik
şimdi vur göğsümüze parçalanmış ellerini
rengârenk sohbetlerini vur
vur ki görelim gülümseyen bulutları
başlasın bizim için de hayat
yakarak ciğerlerimizi
biz de bir kelam edelim
"yoldaş,
gözlerindeki tohum bizdik
sendin ağzımızın mürekkebi"
25 Nisan 2023
Gültepe
