Çiçeklerim ölüyordu

Gidişini duyar gibi

Son vurgun siklamen

Ters dünyam

Bugün gördüm

Kollarını bükmüş

Seni hatırlatırdı yaprakları

Herkesten farklılığını

Tesadüf mü bilinmez

Duruyor ilk göz ağrım

Yeşili bu eve getiren senden

Yoktu onun da çoktandır çiçekleri

Yokluğunda açmayı unutmuş.