Bitişler ve fazla isyan kokuyor
dudaklarındaki dünyayı ve insanı suçlayan tat
ne yapsalar ya da ne yapmalı, gitti bunun bilgisi
bunca yıl boşuna mı bu ilgi, bu heyecanı sor dur
nasıl bilesin artık yeniden ve biraz gülümsemeyi
neydi anlamsızlaştıran, anlamak istemek miydi
bir muciz lisan bulunsa yine 'neden' diye sorulur
öyle sarsıntılar saklar aklın, bu öyle derinden ki
sesin beş vakit ve her yerde çaresiz boğulur
katılaştı her şeyin yüzü
kime neye baksan sancılı bir sabah uyanıklığı
memnuniyet üretir anlaşılmayan hayat düğümü
nasıl bahsedesin, hiçbir kelimeye varmaz dil
kim bilir neydi bir insanın aklıyla yaşadığı
büyümek, gerçekliğe yakınlaşmakmış
şimdi ne kadar yakınsan o kadar uzak kaldı
bütün boşlukları dolduran bir şey, bir teferruat
ne arzu kalmış şimdi ne de bir şey yaşanmış
almış başını gitmiş çehre, karışmış her hesap
içine vakitler çökmüş, doldurmuşsun miadını
belirsizleşen dört bildiğin bir mevsim geçti
oysa bir ömür olacak kadar çoktu yaşların
geride üç beş faydasız seda, üç beş uyku
her şeyi bir anlayışta azaltıp attın
arz et şimdi olan biten nihayeti
