Bak yine yağmur yağıyor sevgilim

Tepende biriken su şakaklarından nasıl da akıyor

Hissediyorum sitem ediyorsun kışa

Tüm ekseriyetiyle yalnızlaştırdı diye seni

Yağmurdan korkma sevgilim, yalnızlaşmaktan da

Ben değil yağmur kucaklayacak seni

Bulutlarına seni sarıp, şimşekleriyle aydınlatacak

Tüh! diyeceksin neden yoksun burada

Oysaki ben aklına geldiğim her anda

En sevdiğin şiiri sana kendi sesimle okur gibi

Bazen de okul çıkışında seni karşılamaya gelen annen gibi

Babandan bir tokat annenden bir çimdik

Ben değil onlar yaralayacak seni

Ellerin gezinir yaralarının üzerinde

Bense bilinmezliğin yeryüzünde

Seni buldum sanırken daha çok kaybettiğimde

Fırtına kopacak bak hırçın gökyüzüne