Şubat kadar soğuk,

Şubat kadar kırılganım şimdi.

Öyle yaralarla dolu ki kalbim,

Yastığım düşman bu gece bana.


Saatleri sayarak tamamladım günü.

İstemsizce gözüm dalıyor aylar öncesine.

Geçti gibi hissetirirken zaman,

Kısa bir görüntü beliriyor gözlerimin önünde.


Tırnağım kırılıyor aldırmıyorum.

Başım dönüyor arada, oralı olmuyorum.

On şehir, yalnızca on şehir dolaşıyor beynimde,

Silecek mi saatler bazı şeyleri, yok edecek mi?